وبلاگ شخصی

نوشته شده در  جمعه سی ام دی ۱۴۰۱&nbsp توسط خانم امید  | 

وبلاگ شخصی...

بعد عمری بوی ارامشزندگی طغیان میکنه تو رو از پا میندازه مدتی میگذره تو نمیتونی پاشی نمیتونی دست بزاری روی زانوهات بگی یا علی! تو این مدت خوردت میکنه بدبختت میکنه نه شب میزاره برات نه روز نه عقل نه خورد و خوراکیکم میگذره بعضیا پا میشن بعضیا نه که نمیدونم کدوم یکیشون بهتره.وقتی پا میشی هزار چیز بهت اضافه شده ارزشمندترین چیز های ممکن....۲۰ سال بزرگتر میشی.مخصوصا اگر تنهایی دست روی زانوت گذاشته باشیمطمئنی یکجایی دوباره خواهی افتاد دوباره کم میاری ولی مگه زندگی چیزی جز اینه؟چیزی جز جدال بین تمنای زندگی و تمنای رهایی از سختی... نوشته شده در  شنبه یکم بهمن ۱۴۰۱&nbsp توسط خانم امید  |  وبلاگ شخصی...ادامه مطلب

توی فیلم انجمن شاعران مرده یک سکانسی هست که یکی از دانش اموزها نسبت به رفتن از مدرسه بی تفاوته بعد معلمه بر میگرده بهش میگه حداقل بدی رفتن از این مدرسه از دست دادن کلاس های منه.و انقدر اون معلم جواهره که دانش اموزه نه تنها ناراحت نمیشه که قانع هم میشهمن خیلی خوش شانس بودم که توی داستان المپیاد یک معلم اینجوری داشتم.خیلی خوش شانس نوشته شده در  چهارشنبه دوازدهم بهمن ۱۴۰۱&nbsp توسط خانم امید  |  وبلاگ شخصی...ادامه مطلب